REKLAMA
Więcej wumów w teatrze Pedagogue
Po tym, jak oryginalna formacja w międzyczasie wzrosła wraz z klawiaturą i perkusją, konsekwentne było, że muzyczna metamorfoza, po której nastąpiła adaptacja nazwy zespołu. Pons żyją! Jest konsekwentnym dalszym rozwojem Haralda Pons i blisko go z większą liczbą „Wums”.
Pons oznacza Bridge, a cel przejścia przez mosty muzyczne jest nadal na szczycie programu zespołu. Oprócz „Evergreens” ze starego programu, Pons gra takie jak „A Touch of Late Lato” i „Save the Fools” wiele nowych tytułów, które emanują odrobiną bluesa, reggae, autora piosenek, rocka i jazzu.
Zawsze nadaje się do tekstów, które wciąż zajmują się rzeczami, którymi interesują się „normalni ludzie”. Tytuł „Normal People” jako tytułowa piosenka ostatniej płyty pozostaje integralną częścią programu jako tytuły „Super Sexy Babcia”, „Dr. Faust ”i„ jakoś nieśmiertelny ”, którego nie należy brakować w żadnym programie.
„Ale jeśli jesteśmy w dobrym nastroju i wszystko jest właściwe, odtwarzamy również nasz jedyny hit radiowy„ Back to the Sea ”w wersji hesji”, mówią muzycy.
Pons, to są:
Harald Pons, Singing, Guitar, Irish Bouzouki
Christoph Mann, Gitarren, Singing
Volkmar Hahn, skrzypce, harfa bluesowa, wokal
Tom Steinel, Bass
Thomas Klanitza, klawiatura
Rainer Hofmann-Battiston, Drums
